Τα
σκουλαρίκια είναι αξεσουάρ που μπορούν να αναδείξουν τη θηλυκή πλευρά κάθε γυναίκας, πόσο μάλλον όταν αναφερόμαστε στα
κρεμαστά σκουλαρίκια.
Το τρύπημα των αυτιών είναι μία από τις αρχαιότερες μορφές τροποποίησης του ανθρώπινου σώματος. Υπάρχουν γραπτές αναφορές και έργα τέχνης από διάφορους πολιτισμούς ανά το κόσμο που χρονολογούνται από την πρώιμη εποχή και αναφέρονται σε αυτό το γεγονός.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην ανατολική ακτή της Τουρκίας, μικροσκοπικά
κρεμαστά σκουλαρίκια τον 3ο αι. π.Χ., φτιαγμένα από χρυσό φιλιγκράν. Αυτά λέγεται ότι είναι και τα πρώτα
κρεμαστά σκουλαρίκια. Παρόμοια κοσμήματα έχουν βρεθεί με σμαράγδια, ζαφείρια και μαργαριτάρια γύρω στο 600 μ.Χ. τόσο στην Τουρκία όσο και στην Ελλάδα.
Οι Ρωμαίοι όμως ήταν εκείνοι που τα καθιέρωσαν. Η μορφή τους είχε ως εξής: Ένα κομμάτι μέταλλο (συνήθως χρυσός), αποτελούσε το βασικό μέρος από το σκουλαρίκι, ενώ στην άκρη του κρεμόταν ένας μεγάλος πολύτιμος λίθος ο οποίος ακολουθείτο από 3 άλλους μικρότερους λίθους ή μαργαριτάρια.
Εξαιτίας του σχήματός τους, τα σκουλαρίκια αυτά ονομάζονταν και «πολυέλαιοι». Για το λόγο αυτό κιόλας τα
κρεμαστά σκουλαρίκια τα συνδέουν με την εκκλησία και το συμβολισμό του φωτός.
Τα
κρεμαστά σκουλαρίκια στο παρελθόν, ήταν ένδειξη πολυτέλειας και ήταν εξαιρετικά δημοφιλή στις κυρίες της Ρώμης. Πολλά παραδείγματα τέτοιων σκουλαρικιών έχουν βρεθεί στην Πομπηία. Η λάμψη των πολύτιμων λίθων σε συνδυασμό με το θόρυβο που δημιουργούσαν στο πέρασμά τους, έκαναν τη δημοτικότητα των κρεμαστών σκουλαρικιών να ανέβει στα ύψη.
Επειδή ωστόσο η μόδα εξελίσσεται, τα
κρεμαστά σκουλαρίκια με το πέρασμα των χρόνων άλλαξαν. Τα πολύ βαριά και πομπώδη σκουλαρίκια αντικαταστάθηκαν με πιο μικρά και πιο αναπαυτικά για το αυτί, πετράδια. Το σχήμα, δεν είναι πια τόσο συγκεκριμένο και αυστηρό, αλλά έχει μοντέρνα αισθητική. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, όπου τα
κρεμαστά σκουλαρίκια κάνουν αισθητή τη παρουσία τους και κλέβουν τις εντυπώσεις.