Τα
ασημένια βυζαντινά δαχτυλίδια είναι ένα κόσμημα που, διαθέτοντας τη δυναμική της αυτοκρατορικής ιστορίας και αύρας που τα συνοδεύει, καταφέρνει να ξεχωρίζει και να αποτελεί μια ξεχωριστή πινελιά σε όποια εμφάνιση και αν ενσωματωθεί.
Τα πρώιμα
βυζαντινά κοσμήματα, των πρώτων αιώνων της αυτοκρατορίας, ακολουθούσαν τη μορφή και τις τεχνικές των ρωμαϊκών, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να κοσμούνται από θέματα που ήταν εμπνευσμένα από τη φύση και διάφορα γεωμετρικά μοτίβα. Κατά την οικονομική ύφεση της αυτοκρατορίας, τα κοσμήματα άρχισαν να αλλάζουν χαρακτήρα και να κατασκευάζονται από λεπτά φύλλα χρυσού, στα οποία όμως δινόταν εξαιρετική προσοχή στην επεξεργασία τους αλλά και στο στολισμό τους.
Από τα τέλη του 4ου αιώνα, στα κοσμήματα, όπως και στα κάθε λογής αντικείμενα καθημερινής χρήσης άρχισαν να κυριαρχούν τα χριστιανικά θέματα, όπως το Χριστόγραµµα, ο σταυρός και τα παγώνια, τα οποία θεωρούνταν σύμβολα του Παραδείσου.
Πέρα όμως από καλλωπιστικούς λόγους, η πολυτέλεια των κοσμημάτων αποτελούσε μέσο έκφρασης της κοινωνικής θέσης των κατόχων τους. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται από τα σωζόμενα ευρήματα και τις απεικονίσεις της εποχής, στις οποίες απαθανατίζεται η Θεοδώρα αλλά και οι γυναίκες της αυτοκρατορικής αυλής, οι οποίες κοσμούνται από επιβλητικά και εντυπωσιακά κοσμήματα, τα οποία διαθέτουν μια πληθώρα πολύτιμων λίθων στο διάκοσμο τους.
Τα
ασημένια βυζαντινά δαχτυλίδια, διατηρώντας την αισθητική που χαρακτηρίζει τα κοσμήματα τις εποχής, ξεχωρίζουν για την εντυπωσιακή τους εμφάνιση και την αρχοντική τους υπόσταση. Κοσμούνται από υπέροχους πολύτιμους λίθους, είναι στολισμένα με περίτεχνα πλατινώματα και επιχρυσώσεις, ενώ αποτελούν ένα κόσμημα που μπορεί να ενσωματωθεί και να ξεχωρίσει σε οποιαδήποτε εμφάνιση.